نگاهی اجمالی به جریان چپ اسلامی؛ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی (ایران)
- شنبه, ۳۰ بهمن ۱۴۰۰، ۰۷:۲۸ ق.ظ
- ۰ نظر
بخش 5: آشنایی با احزاب و تشکل های سیاسی جریان چپ اسلامی
برای دریافت فایل پی دی اف، کلیک کنید.
5.1. سازمان مجاهدین انقلاب
5.1.1. نحوه تشکیل
این سازمان ماحصل وحدت هفت گروه سیاسی است که در کمیته استقبال از امام نیز شرکت داشتند و بعد از پیروزی انقلاب با توصیه استاد مطهری و تایید رهبر انقلاب متحد شدند و در تاریخ 16/01/1358 اعلام موجودیت کرد.
5.1.2. سابقه گروه های تشکیل دهنده
منصورون، امت واحده: فعال در سراسر ایران؛ جمعی از زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب؛ بهزاد نبوی، محمد سلامتی، محسن آرمین و ...
فلق: فعال در خارج از کشور؛ مصطفی تاج زاده
توحیدی صف: فعال در اصفهان و تهران؛ بعد از قیام 19 دی 1356 توسط جمعی از جوانان مسلمان همانند شهید محمد بروجردی تشکیل شد.
فلاح، توحیدی بدر: فعال در قلب تهران و اطراف آن
موحدین: فعال در خوزستان و کرمان؛ تشکیل شده توسط جمعی از اتقلابیون اهواز همانند حسین علم الهدی
5.1.3. اشتراکات گروه های هفت گانه
اعتقاد به تشکیل حکومت اسلامی به رهبری امام خمینی
طرفدار مبارزه مسلحانه علیه رژیم شاه
مخالفت با سازمان مجاهدین خلق به دلیل گرایش التقاطی آنها
5.1.4. ادوار فعالیت
دوره اول: 1361 – 1358
دوره دوم: 1365 – 1361 ؛ نامه آقای راستی کاشانی (نماینده امام در سازمان) به امام و درخواست انحلال سازمان
دوره سوم: 1370 تا کنون
5.1.5. نگاهی به دوره اول فعالیت سازمان
نقش فعال در شکل‌گیری سپاه پاسداران
تلاش در نظام دهی به کمیته مرکزی انقلاب اسلامی
مقابله با ضدانقلاب در کردستان
کمک در تشکیل سازمان پیشمرگان مسلمان کرد
تلاش برای خنثی سازی کودتای نوژه
تلاش پی گیر برای ریشه کن کردن گروهک ضد انقلابی فرقان
شرکت فعال نیروهای سازمان بنا به درخواست نهادهای مربوط برای مقابله و خنثی سازی توطئه سازمان منافقین
شرکت در مبارزات مجاهدان افغانی در افغانستان
موضع گیری سیاسی و مقابله فکری با جریان های مختلفی که به مخالفت با انقلاب اسلامی می پرداختند
بروز اختلاف در سازمان درباره: نقادی نسبت به افکار شریعتی، انتقاد به صدور اطلاعیه روز کارگر و مسائل اقتصادی، حدود وظایف و اختیارات آقای راستی کاشانی (نماینده امام در سازمان)
5.1.6. نگاهی به دوره دوم فعالیت سازمان
بعد از استعفای سی و هفت نفر از اعضای سازمان (حدود دی ماه 1361) سازمان اعلام کرد که من بعد، به صورت علنی فعالیت کرده و بعد نظامی سازمان را حذف می کند و به صورت یک تشکیلات عقیدتی سیاسی عمل می کند.
به دلایل زیر فعالیتهای سازمان در این مقطع افول کرد و در مهمرماه 1365 آقای راستی کاشانی ضمن نامه ای به امام و بیان نامساعد بودن حال مزاجی خودش، انحلال سازمان را درخواست کرد که مورد موافقت ایشان واقع شد:
قبول مسئولیت برخی از اعضا در نهادهای مختلف،
اعزام به جبهه و شهادت برخی دیگر از اعضا
عدم فرصت کافی سایر اعضا
نبود فضا برای فعالیت سیاسی حزبی به خاطر شرایط سیاسی کشور و جنگ تحمیلی
5.1.7. نگاهی به دوره سوم فعالیت سازمان
شروع دوره سوم: سال 1370 ه.ش توسط اعضای مستعفی با گرایش چپ همانند بهزاد نبوی، محمد سلامتی، تاج زاده، هاشم آغاجری و ...
دبیر کل سازمان: محمد سلامتی
پایگاه اجتماعی: سازمان تا قبل از حمایت از سید محمد خاتمی پایگاه اجتماعی نداشت و در انتخابات مجلس ششم دو نفر از کاندیداهای سازمان از تهران به مجلس راه یافتند.
سازمان مزیت خود را در فعالیت های مخفی جست و جو می کند و باید آن را قبل از اینکه یک حزب سیاسی به حساب بیاوریم، یک تشکل امنیتی اطلاعاتی در یک مجموعه محدود و بسته تعریف کنیم.
مواضع سازمان
- انتقاد از برخی عملکردهای دولت آقای رفسنجانی و جناح راست
- حمایت صریح از آقای خاتمی (یکی از گروه های تشکیل دهنده ائتلاف خط امام به شمار می رود)
- حمایت از شعارهای اصلاح طلبی بعد از دوم خرداد به عنوان بخشی از جبهه دوم خرداد
- مخالفت ظاهری با خصوصی سازی، ادغام در بازار جهانی و دولت حداقلی
- مخالفت با تعطیلی نشریات وابسته به گروه های روشنفکر لائیک ملی مذهبی های برانداز
- محکومیت رای دادگاه مبنی بر محکومیت 21 نفر از اعضای جبهه آزادی بعد از انحلال
- حمایت از سخنان هتاکانه هاشم آقاجری در سال 1381 در نقد معصومین و روحانیت (در خانه معلمان همدان)
- نقش آفرینی اساسی در نظریه پردازی در مجموعه دوم خرداد
- دسته بندی جریان های سیاسی به چپ و راست، رسات مدرن و سنتی
- نقش اول سران سازمان در تحصن مجلس ششم، استعفا و صدور بیانیه های ساختار شکنانه
- تغییر مواضع در زمینه مبارزه با استکبار آمریکا و عدول از نقد اقتصاد سرمایه‌داری
- مخالفت با اداره امور به دست روحانیت
- توصیه به جدایی دین از سیاست
- عدم التزام نظری و عملی به ولایت فقیه و حکومت دینی از ابتدا تاکنون؛ نوع برخورد با آقای راستی کاشانی به عنوان نماینده امام
- حمایت از فتنه گران در سال 1388
- منبع: جریان شناسی سیاسی در ایران؛ نوشته: علی دارابی